Greetings from Bremen

De CanSat competitie 2016 – 2017 werd gewonnen door het team Greetings From Space (Bertrand Russell College, Krommenie). Zij mochten door naar de Europese eindstrijd in Bremen en vertellen hier over hun ervaringen:

Verslag Greetings From Space
Na een enorm spannende finale op 21 april, mochten wij ons de winnaars van de Nederlandse CanSat competitie noemen. Totaal verbaasd en blij begonnen we gelijk daarna aan het bouwen van een nieuwe satelliet. We hadden precies zeven weken de tijd om alles af te krijgen voordat we zouden afreizen naar Bremen, waar we natuurlijk allemaal enorm veel zin in hadden. Op 28 juni was het zover en vertrokken we met onze leraar naar Duitsland. De Europese competitie was vergelijkbaar met de nationale competitie, alleen vond nu alles binnen vier dagen plaats. We hadden een druk programma, maar gelukkig was er ook een hoop tijd voor gezelligheid.




Dag 1
Eenmaal aangekomen gingen we met alle andere teams naar de ZARM droptower. Er deden 16 teams mee uit 16 verschillende landen en de sfeer zat er gelijk goed in. We hadden de voetbaltafel snel gevonden en er werd gelijk een soort mini EK gehouden. Bij ZARM was er een openingsceremonie en moesten we ons allemaal kort voorstellen.
Dag 2: de testdag
Er vond een technische inspectie plaats en we moesten ons project presenteren aan de jury. Dit verliep allemaal erg goed. Ook moesten alle teams een droptest doen. Dit was voor ons een groter probleem. De droptest met een drone vond plaats vanaf een hoogte van 50 meter en je satelliet mocht alleen gelanceerd worden als je binnen 3 pogingen voldeed aan een bepaalde tijdslimiet. Hier hadden we met ons dubbele parachute systeem niet op gerekend. In de eerste test voldeden we dus ook niet aan deze tijdslimiet, we gingen te snel. Een oplossing bedenken was lastig, want op de lanceerdag zouden we hoe dan ook wel aan de tijdslimiet voldoen, gezien de grote hoogte. Gelukkig mochten we in de tweede poging testen vanaf een hoogte van 100 meter. De parachute opende perfect en omdat de jury snapte dat we op deze manier genoeg compensatie hadden voor de lanceerdag, was de test een succes en maakte het niet uit dat wij enigszins boven de tijdslimiet zaten.

Dag 3: D-day
De lanceerdag was wederom op vliegveld Rotenburg, net zoals de testdag. Het was een dag waarop we vooral heel veel moesten wachten, maar dat was totaal geen probleem aangezien we het erg gezellig hadden met zijn zessen en met andere teams. Het weer zat niet echt mee; het regende en waaide behoorlijk. Het was dus maar een beetje hopen dat alles goed zou gaan. Helaas ging weer niet alles zoals gepland. Na een beetje gepuzzel kwamen we al snel tot de oorzaak van de problemen tijdens de lancering. We baalden enorm dat we de oorzaak niet eerder hadden kunnen vinden, maar kwamen er al snel achter dat we best veel geluk hadden gehad. Er waren namelijk weer een aantal CanSats kwijtgeraakt en onze was deze keer wel gevonden. Daarna was het tijd om als een gek de resultaten te verwerken en een presentatie te maken, want deze was al de volgende dag.
Dag 4: de presentatiedag
Natuurlijk iets wat enorm belangrijk is. Onze presentatie ging opnieuw erg goed; de jury stelde wat pittige vragen, maar we redden ons er prima uit. In de namiddag was er nog de mogelijkheid om een bezoek te brengen aan een technisch instituut. Deze kans hebben wij echter overgeslagen, zodat we alvast aan ons final paper konden gaan werken. Dit zorgde ervoor dat we thuis niets meer hoefden te doen, zodat we ons op onze aankomende schoolexamens konden richten. ’s Avonds was de prijsuitreiking. De Spanjaarden waren duidelijk de terechte winnaars. Op de weg terug en in het hotel hebben we met een aantal teams nog een goed feestje gevierd om een super gezellige en leuke week goed af te sluiten. Een onvergetelijke ervaring!